Kerker

Bree bleef haar ogen gesloten houden en zei even niks meer. Ze kneep zachtjes in de ketting die in haar hand nu zat. 'Jawel' murmelde ze ten slotte na even stil te zijn. Dit was Bree's eerste keer in de kerker en ze vond het maar niks.

'Je denkt bij voorbaat dat je iets fout gaan doen en dan gaat het fout. Moet je niet doen, dan werkt het namelijk nooit.' Zei hij rustig en begon steeds langzamer te ademen.

'Hmm, misschien' murmelde Bree zachtjes. Ze opende haar ogen weer en liet haar knieën weer zakken zodat ze weer naar de grond kon staren zoals ze de afgelopen dagen had gedaan.

'Daar ben ik heel zeker van.' Zei hij en was bijna op zijn laagste punt, maar als hij lager wou moest hij niet meer praten en letterlijk al zijn gedachten uitzetten, maar dat ging nu even niet.

'Als je wilt slapen moet je het zeggen' murmelde Bree zachtjes. Ze sloot opnieuw haar ogen terwijl ze haar handen naast zich liet zakken tot ze de grond raakten.

'nee, ik probeer menselijke winterslaap.' Zei hij en glimlachte. 'Zo ga ik door deze dagen heen.'

'Hmm' waren Bree's laatste woorden voor zij zelf weg zakte, ze had deze twee dagen helemaal niet geslapen toen ze in de kerker was.

Elliot keek eventjes naar haar en zuchtte. Hij sloot zijn ogen en ontspande zich helemaal. Hij sliep hierdoor half, maar toch was hij klaar wakker.

Doordat Bree in slaap was gevallen viel haar lichaam uit eindelijk op de koude grond wat een doffe klap maakte, maar ze had het zelf niet eens door.

Elliot schrok van haar en zuchtte. Zo vroor ze als nog dood. Hij kroop naar de andere kant van haar en legde haar schouder en hoofd op zijn benen. Alles beter dan die vloer.

Bree is sleeping..

~~
tijdsprong? HAHA

Elliot blijft wakker.


Ja,

Na eindeloos geslapen te hebben werd Bree langzaam wakker. Ze drukte met haar verdoofde armen zich zelf moeizaam omhoog waarna ze weer neer knalde.

Elliot schrok uit zijn soort van trans en wreef door zijn gezicht. Zijn spieren en alles waren nu ook koud, maar hij liet het niet merken. 'Doe maar rustig.' Zei hij en ging met zijn hand over haar wang.

Bree keek hem met vragende ogen aan waardoor er weer een frons tussen haar wenkbrauwen zoals wel vaker in kwam. Ze knipperde even met haar ogen om haar beeld weer scherp te krijgen. 'Ok.' murmelde ze zachtjes.

'Je sliep best wel lang.' Zei hij en glimlachte naar haar. Nou ja, voor zover hij kon glimlachen.

Toch probeerde Bree zich op haar armen nog een keer op te drukken wat dit keer iets beter wou. Ze keek Elliot even aan en knikte.

Elliot zuchtte en keek naar de traillies. Zelf stond hij nu op en liep hij ernaartoe. Moeilijk keek hij hoe laat het was, maar dat was moeilijk te zien door het t kleine raampje net buiten de traillies.

'Ik haat het hier' murmelde Bree toen ze zich zelf eindelijk weer zittend had gekregen. Ze keek doelloos voor zich uit en zuchtte opnieuw.

Elliot bleef tegen de traillies hangen en zuchtte. 'Wie niet?'

Bree keek voor zich uit terwijl een rilling over haar rug heen trok. 'Ik heb geen idee.' Onhandig probeerde Bree overeind te komen maar al snel had ze door dat dat zeker niet vlekkenloos ging.

'Val voorzichtig.' Zei hij en begon te ijsberen.

'Zal ik doen' murmelde Bree zachtjes.

Elliot ijsbeerde rustig verder en bleef toen ineens staan. Zijn sigaretten lagen nog op zijn bed en controle was vandaag.

Bree keek met een vaag gezicht naar Elliot tot ze een bewaker spotte. Meteen viel ze om waardoor ze haar handen schaafden. 'Auw' mumelde ze terwijl ze naar de achterkant van de kerker toe kroop.