kamer van Elliot.

Het was misschien niet ideaal, maar Elliott, bijgenaamd Elio wat Kosey veel leuker vond klinken dan het stijve Elliott, was in ieder geval bereid tot het aanvaarden van het feit dat Kosey enkel nuttige dingen deed als er niemand keek. Alhoewel, accepteerde hij dat? Kosey had geen enkel idee. Goed, hij kon wel met 'm opschieten, maar Elio was blànk en blanken kon je nooit helemaal vertrouwen. Maar goed. Kosey ging op bezoek. Wat lanterfanten. Zomaar. Voor de lol.

Elliot lag op zijn bed te slapen. Die gymles dummy show was leuk geweest, maar hij was bek af. Normaal sliep hij in het bos, maar dit keer vond hij dat te ver lopen en lag hij dus gewoon op zijn eigen bed. Gelukkig had hij een grote pauze tussendoor van een paar uur, maar anders had hij nu geslapen op de bar. Maar dat moest niet verkeerd liggen. Wie weet zou hij het een keer uitproberen.

Kosey had geen flauw idee dat Elio lag te slapen in z'n slaap en misschien wel lag te kwijlen. Als hij dat had geweten, had hij zeker weten een camera meegenomen. Als Elio lag te kwijlen, wilde hij dat sowieso opnemen. Helaas had hij geen flauw idee dat Elio lag te slapen, wist hij bovendien niet eens zeker of 'ie lag te kwijlen én had hij geen camera bij. Nee, het geluk was niet met hem. En helaas, Elio làg ook niet te kwijlen. Niet dat Kosey dat nu wist, want nu bonkte hij gewoon op z'n deur. Gewoon. Automatisme.

Elliot lag dus niet te kwijlen, maar trilde wel een beetje. Aangezien hij in zijn dromen zijn ouders vermoord zag worden. Hij wist niet wat er met hun was gebeurd, maar hij vreesde het ergste. Toen iemand luid op de deur bonkte, schrok hij zich dood en rolde hij uit het bed. Met zijn kop kwam hij op het nachtkastje en kreunend riep hij. 'Deur is open.' Welke idioot stoorde hem nu weer? Elliot wreef pijnlijk over zijn hoofd en kwam een ging rechtop zitten.

'Mooi zo,'Zei Kosey die de deur dan maar opendeed. Deze idioot stoorde Kosey en hij had absoluut geen greintje spijt dat hij dat gedaan had. Hij had geen idee dat Elio 'm nu een idioot vond. Maar boeie. 'Pijnlijke kop?'Vroeg hij, waarmee hij tevens verwees naar dat lawaai dat hij had gehoord. Hal-lo, dat was vrij luid. En trouwens, nu wist Elio meteen dat het Kosey wel was opgevallen. En hij maakte een entree. Een entree maken was best belangrijk. Oké, niet zo. Maar Kosey vond het leuk om een entree te maken. Maar goed.

Elliot grijnsde toen hij binnenkwam en ging weer op zijn bed zitten. 'Yo.' Elliot knipperde nog een paar keer snel om wakker te worden. 'Ja, ik viel met mijn kop op mijn kastje.' Zei hij en lachte om zijn eigen actie. 'Wat doe je hier?'

'Ervoor zorgen dat jij met je kop op kasten valt,'Antwoordde Kosey. Wat verwachtte hij? Dat hij als een schattig verpleegstertje de kamer kwam binnenhuppelen en hem ging onderzoeken op beurse plekken? Mocht 'ie doen met z'n vriendinnetjes, mocht Elio van 't straat geraken. Had Kosey geen zin in. Maar goed.

'Dat is je aardig gelukt.' Zei hij en grijnsde. 'Trouwens ik heb geprobeerd een fles voor je uit de bar mee te jatten, maar die idioten zagen me en de rest kun je zelf wel invullen.' Zei hij en zuchtte. Opzich vielen de straffen nog wel mee. Gewoon een extra uurtje dummy zijn. Kon veel erger. Dummy is hij zoiezo wel.

Koseys reputatie was overduidelijk geschaad door het feit dat hij graag wat dronk. Maar hij was geen alcoholist. In elk geval had hij geen enkel probleem met de fles te laten staan. Eigenlijk kon hij niet eens aan alcohol geràken. Dat speelde ook een rol. Maar goed. Hij grijnsde. Ja, dat kon hij toevallig. Toevallig wel. ''t Was 't proberen waard,'Vond Kosey. Natuurlijk was 't tof dat Elio 't probeerde, maar ergens vond hij wel dat Elio er teveel mee inzat, met die straffen. Ze zochten sowieso gewoon een reden om je te straffen. Wat je ook deed. Vonden ze leuk of zo. Stelletje sadistische blanken.

'Volgende keer beter.' Zei hij en ging tegen de muur aanzitten. 'Ze hebben mijn pakje sigaretten afgepakt. De idioten, heb ik net een pakje. Uiteindelijk maar een kunnen roken.' Zei hij en zuchtte. Hij verlangde echt heel erg naar een sigaret en de dampen in de smidse konden zijn lust ernaar nu niet meer stillen. Hij was verslaafd en dat wist hij maar al te goed, maar in stoppen had hij geen zin.

'Dat slaat ook weer nergens op. Hebben zij toch geen last van?'Vond Kosey. Oké, drank was nu niet bepaald prioriteit, ook al was het wel tof om te drinken. Dronkaards als bedienden leek hem nu niet bepaald geweldige werknemers. Maar van roken hadden ze toch geen last van? Het sloeg nergens op. Aan sigaretten komen, was sowieso niet gemakkelijk, gezien het feit dat je hier bijna nooit afkwam. 'Als ik een pakje sigaretten zie liggen in één van de kamers, zal ik het meenemen,'Deelde hij mee.

'Bedankt man, maar zorg maar gewoon dat je niet in de problemen komt. Ik ga dat ding wel weer terughalen bij dat wicht.' Zei hij en grijnsde. Hij moest haar zoiezo nog een bezoekje brengen. Haar wreken was het enige wat hij nu wilde. Als was het maar mentaal.

Ze gaven sowieso straffen. Waarvoor dan ook. Oké, de ernst ervan kon verschillen, maar Kosey kwam toch wel in de problemen. Het was niet dat hij er licht overging, het was gewoon dat hij sowieso in de problemen gaf. Misschien was hij een idioot omwille hiervan, maar Elio, ondanks dat 'ie blank was, was nu eenmaal z'n maat voor zover blanken dat konden zijn en daar had hij wel wat voor over. Hoe dan ook. 'Elio op avontuur. Dat wil ik meemaken,'Antwoordde Kosey, ook grijnzend.

Elliot lachte en schudde zijn hoofd. 'Je bent echt gestoord en je denkt dat ik ga falen. Maar even voor de duidelijkheid, ik ga dit keer niet falen.' Zei hij en zuchtte. 'Weetje, je had moeten zien hoe idioot die twee waren. De een ving me als straf in een kooi en de ander versteende een wolk waamee ze bijna zichzelf verwoeste.'

'Waarom versteen je dan ook een wólk? Dat IQ ligt overduidelijk niet zo héél erg hoog,'Vond Kosey. Ja, hallo, een wolk verstenen? Hoe kom je erop? "Laat ik even een wolk verstenen! Hé, ik verwoest mezelf. Merde." Niet opnieuw vroeg Kosey zich af waarom zijn intellectuele talenten verspild werden aan schoonmaken en zij, tja, zichzelf stonden verwoesten met educatie. Oké, zo hoog waren ze nu ook weer niet, maar relatief wel. Jezus Christus, een kooi en wat lucht verstenen. 'Moet pijnlijk zijn.'

'Op een of andere manier lukte ze het om de wolk te laten afwijken. Die idioot kwam later in de smidse ook nog een brandmerk halen om zichzelf te straffen. Ze zijn allemaal zo dom.' Hij wreef door zijn gezicht en keek naar Kosey. 'Wat kwam je nou echt doen?'

'Dat moet je ook weer voor elkaar krijgen,'Oordeelde Kosey over het geheel. Domme mensen. Grappig geheel. Maar toch. Merde als je dat overkwam. Wat hij kwam doen? Wist hij veel. Lanterfanten. Niets doen. 'Geen flauw idee. Wat is een goede reden om af te komen als je je verveelt?' Zo kon 't ook.

'Is het bleekmiddel naar je hoofd gestegen?' Vroeg hij plagend en haalde de munt uit zijn zak. 'ze betaalde me zelfs, maar ik kom hier toch niet weg, dus wat het ik er eigenlijk aan?'

'Misschien. Heb jij het opgedronken?' Oké, bleekmiddel opdrinken was ook een domme actie. "Hé, daar is wat bleekmiddel. Laat ik het opdrinken! Kijken wat er gebeurt!" Niet dat Kosey het ooit heeft meegemaakt dat iemand het bleekmiddel opdronk, maar dat was niet echt iets waar hij naar uitkeek. 'Je kan iets in je zakken steken?'Opperde Kosey.

'Nou, ik denk van niet.' Elliot krabde op zijn hoofd en schudde zijn hoofd toen. 'Nee, ik weet het bijna zeker dat ik dat niet heb gedronken.' Oke, dat was best wel logisch, maar je weet maar nooit wat je van Elliot kan verwachten. 'Dan heb ik er nog niks aan.'

'Kan opbeurend zijn,'Argumenteerde Kosey. De logica die hierachter zat, was voornamelijk de het-is-niet-verboden-dus-er-zit-iets-in-je-zakken-waar-ze-niets-aan-kunnen-doen-logica. Persoonlijk vond Kosey deze logica best leuk. Hij vond het opbeurend als hij iets vond wat niet verboden was. Dan kon Kosey namelijk iets doen, snap je. Zo vond Kosey het ook fantastisch dat het niet écht een regel was dat je geen blanken mocht wantrouwen.

'Tja, daar heb je dan wel weer gelijk in. Ik denk toch dat ik hem ga omsmelten.' Zei hij en gooide de munt een paar keer de lucht in. 'Ik weet alleen nog niet wat ik ermee moet.'

'Tot een sigarettenhouder?'Stelde Kosey voor. Of een asbak, maar voor een asbak was één munt echt veel te weinig. Voor een sigarettenhouder waarschijnlijk ook. Maar misschien een heel kleintje. Ach, wist hij veel. Hij kende niets van de hoeveelheid benodigde ijzer of metaal voor zulke dingen. Wilde hij niet weten ook.

'Ik ben al blij als ik hier net een ring mee haal.' Zei hij en deed de munt weer in zijn zak. 'Maar een goed alternatief.'