Martelkamer 3 /// SM

Laiza slikte kort en keek naar de grond 'oeh, zo bang' zei ze op een hele erge sarcastische toon

Elliot keek haar uitdagend aan. 'Dat zou wel moeten.'

Laiza schudden haar hoofd 'voor jou, nee..' zei ze terwijl ze nadacht 'zet me weer neer..'

Elliot zette haar neer en keek haar nog steeds uitdagend aan. 'Er is daarboven echt iets mis dan.' zei hij en tikte op haar voorhoofd.

Laiza stak haar tong uit en grijnsde licht 'er is niets aan jouw waar ik bang voor zou moeten zijn' zei ze.

'Dat zegt het meisje dat hier als prinsesje rondloopt.'

Laiza keek naar hem 'hoe bedoel je prinsesje?' vroeg ze en ging op de stoel zitten waar Elliot eerst zat

'Ik ben en blijf een bediende die voor jou en je soort moet werken. Het is werken of sterven.' Zei hij en grijnsde naar haar.

Laiza sloeg haar armen over elkaar heen en keek naar hem 'in deze kamer hoef je me niet te behandelen als prinses want ik haat het' zei en en keek vervolgens weg.

'Wil het prinsesje niet verwend worden?' Vroeg hij verbaasd. 'Ze moest het een andersom meemaken.'

Laiza keek naar hem 'ik word niet graag verwend, maar dat heeft met mijn jeugd te maken' zei ze en zuchten kort 'ik verwen jou toch ook, met je sigaretten..?'

'nee, voor die sigaretten moet ik iets doen.' zei hij en zuchtte.

Laiza keek naar hem en zuchten kort 'hmm' zei ze en dacht na 'Wij mensen met kracht hebben het echt niet zo goed als jij denkt'

'Je hebt geen idee hoe slecht mensen zonder kracht het hebben.'

Laiza keek even naar hem 'sommige heel slecht, die worden opgesloten en daarna vergeten'

'Het kan jullie niet schelen hoeveel er sterven, als er maat een paar zijn om jullie probleempjes op te knappen.'

Laiza keek naar hem 'niet iedereen is zo' zei ze en stond op. Ze liep naar de plek waar haar kleding lag en ging op de grond langs de kleding zitten

'Nee, een enkeling vind het wel zielig.' Zei hij spottend en ging op de stoel zitten. 'Maar die doen er niks aan.'

Laiza keek naar hem 'omdat we daarvoor worden gestraft' zei en zuchten 'als ik de rune om het kamp zal stoppen word het mijn dood

Elliot reageerde er verder niet op. Ieder had een keuze en een wil en dat je nou bang bent voor een straf, dat is dan je eigen fout.

Laiza zuchten en legde haar hoofd op haar knieën 'je bent saai vandaag' mompelde ze en keek naar de muur. Als ze tegenwerkte was hij veel gewilder.

'Ik heb mijn sigaretten moeten missen gister en vandaag.' Zei hij en zuchtte. Hij kon echt niet meer zonder.

Laiza keek naar hem en rolde haar ogen 'dan steek je er nu toch een op...' mompelde ze

'Kan, maar ik ga zo toch naar het bos, dus...' Zri hij en glimlachte naar haar. Dat was een goed vooruitzicht.

Laiza ging et haar hand door haar haren heen en stond op 'dat sta ik niet toe' zei ze en liep naar hem toe.