Martelkamer 3 /// SM

Warning: meet hier als je weet wat het is anders niet.

Elliot trok haar aan haar haren mee de kamer in en duwde haar in de stoel. 'Je zult boeten dat je mij mijn sigaretten niet optijd bracht.' Riep hij boos en draaide de deur op slot. De sleutel Legde hij op de hoogste plank zodat ze er niet bij kon. 'Dit is je eigen schuld.'

Laiza gilden omdat hij haar aan der haren mee trok. ze keek de kamer rond en beet op haar lip, dit kon hij niet menen 'Het spijt me maar ik had het druk!' riep ze naar hem terwijl ze keek waar hij de sleutel neerlegde, weg komen ging dus niet dat was veel te hoog.

'Ik heb het ook druk. Ik wordt constant in elkaar geslagen door jullie soort. Wat zijn jou smoesjes? Moest je patrouilleren. Of andere mensen het leven zuur maken?' Zei hij nijdig en liep naar de stoel. Hij pakte haar bij haar nek en trok haar omhoog. 'Hiervoor zul je boeten.'

Laiza snakte naar adem en sloot haar ogen 'het spijt me' zei ze zowat adem loos 'zet me neer..Toe' zei zei toen nog wat zachter.

Hij gooide haar op de grond en pakte zijn mes weer. 'Je weet hoe dit werkt.' Zei hij en richtte het mes op haar.

Laiza hoesten een aantal keer en kwam even rustig weer tot haar adem, ze keek naar hem en vervolgens naar het mes, hij was dus serieus. Ze zuchten en stond op, langzaam deed ze haar laarzen uit en gooide ze tegen de muur, hetzelfde deed ze het haar broek en haar trui die ze aan had, om niet weer naakt in haar kleding te moeten deed ze dit maar zal haar onder goed ook uit en gooide die bij de rest van haar kleding.

Elliot grijnsde en liep naar haar toe. Hij zette het mes achter haar nek neer en kuste haar zodat ze niet terug kon trekken. Eens zien of ze wat had geleerd van vorige keer.

Laiza sloot haar ogen en probeerde de kus te negeren, als ging dat nog niet zo moeilijk. Ze legde haar handen tegen zijn borstkas aan en dacht na, ze kon dit niet nog een keer laten gebeuren.

Elliot trok zich even terug en fluisterde. 'Je bent en blijft hier slecht in.' Zei hij en kuste haar weer.

Laiza zuchten en keek naar hem 'dan moet je me maar ene keer meenemen als ik wel zin het' bromde ze voordat zijn lippen die van haar weer raakte.

Elliot liet haar los en zuchtte. 'Maar heb je dan wel ooit zin?'

Laiza keek naar hem 'soms, vast wel zoals elk gewoon mens' zei ze en liet haar armen langs haar lichaam vallen. Als ze gedwongen werd had ze sowieso geen zin meer, zeker neit door een jongen die veel groter is dan haar en ook nog eens kracht-loos is.

'Maar je bent geen gewoon mes.' Zei hij en keek haar geïrriteerd aan. 'Als je het niet goed doet, dan gaan we door tot dat je dat wel doet.'

Laiza keek naar hem 'ik ben een mensen net zoals jou alleen hem ik dan ene stomme gave sow what' mompelde ze en zuchten. 'En hoe doe ik het volgens jou goed..?' vroeg ze toen.

'Dan ben je in mijn ogen geen mens meer.' Zei hij en liep grijnzend naar haar. 'Momenteel doe je het zeer slecht. Je stribbelt niet erg tegen, maar werkt al helemaal niet mee.'

Laiza keek naar hem 'als het kond zou ik de krachten van mezelf verwijderen geloof me, het is niet zo leuk als jij zou denken' zei ze terwijl ze even wat nadacht. Hij wou dus dat zei het bij hem deed, fijn was dat, ze wist hier toch helemaal niets van af..

'Jij moet niet zeuren. Ik ben hier de menselijke dummy waar jullie op trainen.' Zei hij en duwde haar rustig tegen de muur. 'Waarom doe je dan niet net alsof je geen kracht hebt?'

Laiza keek naar hem 'gaat niet zo makkelijk als iedereen het al weet'. Ze legde haar handen tegen zijn borstkas aan en keek hem aan, ze vond zichzelf er dom uit zien langs hem, omdat zei zo klein was en hij zo lang

'Dan ga je toch weg naar een heel andere plaats.' Zei hij en pakte haar polsen die hij boven haar hoofd tegen de muur aandrukte.

Laiza keek naar hem 'maar dan zit jij zonder sigaretten, dat wil je toch ook niet' zei ze terwijl ze haar handen probeerde los te krijgen aangezien dit nou niet echt ene fijne pose was om in staan.

Elliot grijnsde. 'Ik krijg mijn sigaretten zoiezo al te laat.' Zei hij en drukte zijn lippen op die van haar.

Laiza keek naar hem 'dat was een keer en dat was niet mijn fout maar van die idioot de ze hierheen brengt' zei ze wat simpeltjes

'Al die smoesjes kunnen je nu niet helpen.' Zijn en en kneep zacht in haar wang. 'Je moet maag gewoon zorgen dat je ze hebt.'

Laiza keek naar hem 'je hebt ze toch uiteindelijk ook gekregen' zei ze en dacht na, het was best koud op deze kamer 'als je toch nog niets doet mag ik dan wat kleding aan, het is koud...'