Gezamelijke keuken

S.j. liep wat in de keuken rond en zocht naar een stiekem snack in de kastjes, hij vond ene trommel waar koekjes in zaten en pakte er twee uit, hij had niet veel honger maar een koekje kon er altijd in. S.j. plaatste zijn kont op het aanrecht en knabbelde het koekje rustig weg.

Kaj liep geruisloos de keuken binnen en trok een wenkbrauw op toen hij zag dat een mens toevallig zin had om stiekum de voorraad te plunderen zonder dit eerst te vragen. Kaj liep langs hem en pakte het koekje met zijn staart uit de handen van de onbekende jongen terwijl hij in slow-motion aan het eten was. Toen leunde hij met zijn rug tegen de koelkast aan en staarde hij de jongen doordringend aan terwijl de snelheid waarmee hij van een nu onzichtbaar koekje at weer normaal was.

S.j. baat half op zijn vinger en keek verbaast op. Toen hij in zijn ooghoek ene jongen zag met een staart kon hij al verzinnen dat hij het koekje had gestolen met zijn kracht. S.j. sprong van het aanrecht en zuchten kort 'sorry' zei hij maar.

Kaj glimlachte en at het ding zelf op. "Laat in plaats van ongezond te snacken mij iets fatsoenlijks voor je koken, wat zeg je daarvan?". Zonder op antwoord te wachten begon hij dingen uit de koelkast te halen met wat voor de jongen waarschijnlijk een bovennatuurlijke snelheid leek aangezien Kaj de tijd weer vertraagd had. Het gerecht wat hij in gedachten had was simpel maar vullend en toch niet al te zwaar.

S.j. keek naar hoe de jongen erg snel van alles zocht in de koelkast 'cool' zei hij terwijl hij toe bleef kijken 'maar, waarom gaat u nu koken voor me?' vroeg hij, hij was het nog steeds niet gewend dat er mensen met een kracht waren die aardig zijn maar wie weet dacht deze jongen wel dat hij ene kracht had.

"Omdat ik dat leuk vind.", zei Kaj simpelweg toen hij de vraag van de jongen hoorde. Hij wilde het fornuis niet gebruiken maar moest wel aangezien er vlees bij het gerecht zat. Dus hij deed dit zo snel mogelijk aangezien Kaj goed wist dat het verboden was om dit soort dingen te doen voor mensen. Terwijl het vlees aan het braden was maakte hij de rest klaar en in een mum van tijd had hij iets vrij simpels klaargemaakt dat er sjiek uitzag maar toch lekker smaakte.

~
Geen zin om het hele proces te beschrijven dus hier is het.

S.j. zocht een leuk plekje op aan tafel en ging zitten op de stoel, wat de vreemde Maya in het bos tegen hem zei spookte nog steeds door zijn hoofd; pas op voor groente, alsof ze konden aan vallen of zo!

Kaj nam plaats tegenover de nu nog onbekende jongen, legde zijn hoofd op zijn handen en zwiepte ongeduldig met zijn staart. Het was altijd leuk en spannend om de reactie te horen van iemand die zijn kookkunsten beoordeelde.

S.j, keek naar het bord met eten en nam een hap van het vlees, op dat moment leek het wel of er miljoenen engeltjes over zijn tong heen liepen 'heerlijk' zei hij terwijl zijn mond nog half vol zat.

Een tevreden grijns spleet Kaj's gezicht toen hij het eerste compliment van de jongen hoorde. Ookal reageerden de meesten zo, het bleef leuk om het uit de mond van een nieuw proefkonijn te horen. Daarom vond hij koken zo leuk, omdat je er mensen blij mee kon maken. Smaak was een van de geweldigste zintuigen van de wereld, je kon er intens genot mee beleven.

S.j. liet ene tevreden zucht toen hij het bord leeg had. hij nam een slokje water. Na een tijdje gezeten hebben voelde hij zich opeens niet goed en wist wist bijna meteen dat het door de groenten kwam, stomme maya persoon.

Kaj merkte meteen dat er iets mis was nadat de jongen de groenten op had gegeten. Teleurgesteld sloeg hij zijn ogen neer. Had het aan hem gelegen? Of waren de groenten gewoon niet goed? Hij besloot om het te laten zoals het was en er verder geen aandacht aan te besteden. "Sorry voor de groenten, wist ik niet.", zei hij zacht.

S.j. keek naar hem 'het is niet geheel uw fout, een vreemd maya mens in het bos zei tegen me dat ik op moest passen voor groenten vandaag, nu snap ik wat ze bedoelde' zei hij terwijl hij half lachten.