Fitnessruimte

Darren liep op een rustig tempo op de loopband. Hij keek naar buiten en zuchtte diep. Omdat er niemand anders was kon hij niets anders doen dan in zichzelf denken over wat hij allemaal had meegemaakt en dat waren geen al te leuke gedachten. Hij begon harder te lopen in de gedachte dat door zichzelf in te spannen hij aan iets anders zou denken. Hij moest geen enkel knopje indrukken omdat hij met zijn gave vanzelf de aandrijving sneller kon laten gaan en probeerde een zo hoog mogelijk tempo aan te houden.

Laiza liep de fitness ruimte in, ze droeg ene simpele jogging broek en een tank topje, ze had ook ene klein hand doekje bij en een drink-fles met water. Ze keek rustig even rond en zag dat ze alleen was samen met een andere jongen 'halo' zei ze op ene vrij vriendelijk toon terwijl ze naar de andere loop band liep. Het was fijn dat het niet druk was hier, vaak als het hier druk was hing er ene vieze zweet lucht rond of kon je niet eens bij de apparatuur.

Darren nam het meisje in zich op. Ze had een sportoutfit aan en krachtloze mochten hier niet sporten dus waarschijnlijk had ze wel een gave. "Hallo" zei hij terug op een rustige emotieloze toon. Hij had het apparaat moeten stoppen anders kon hij haar niet fatsoenlijk opnemen. Al zou hij waarschijnlijk eigenlijk niet veel meer dan 'Hallo' gaan zeggen hem kenende. In al die jaren dat hij hier naar school zat had hij eigenlijk nog nauwelijks iemand echt leren kennen, gewoon omdat hij daar nooit echt behoefte aan had gehad, al was hij wel blij dat er nu iemand anders in de fitnessruimte was, want nu kon hij zichzelf dwingen om niet aan zijn verleden te denken, want wie weet kon dit meisje gedachten lezen.

Laiza zetten het drink-flesje in die daarvoor gediende houder die aan het apparaat vast zat, het was al een tijdje geleden dat ze had getraind dus ze had er wel zin in. Ze stapte op het Apparaat en bekeek de jongen even 'Alles goed?' vroeg ze toen en zetten het apparaat aan, om te beginnen begon ze op een simpele loop stand.

Darren was zelf ook terug gewoon beginnen lopen en keek op toen hij het meisje hoorde. "Ow ja hetzelfde als anders" zei hij om niet te liegen, want goed ging het met hen eigenlijk nooit echt. "En met jou" vroeg hij gewoon uit beleefdheid niet echt uit interesse al deed het meisje toch wel een goede poging tot een gesprek want hij best aardig vond van haar.

Laiza glimlachten 'het kan altijd beter' zei ze met een lichte zucht. Na wat Elliot had gedaan was er veel veranderd, hij behandelde haar nu als een sigaret koerier en als ze het niet op de afgesproken datum aan hem gaf was de kans groot dat het geheim uitlekte en hun beide een grote straf zouden ontvangen.

"Ow als je erover wilt praten" zei hij want eigenlijk wist hij niet echt een antwoord op haar vraag, meestal antwoorden mensen gewoon dat het goed met hen gaat omdat dat van hen verwacht wordt. Hij wist ook dat ze waarschijnlijk niet op zijn antwoord antwoorden want hij kende haar nauwelijks en omgekeerd was dat waarschijnlijk ook het geval. Ook had hij geen behoefte aan andermans ellende omdat hij zelf al genoeg ellende had.

Laiza keek hem even aan, ze kon hem niet vertellen wat er was gebeurd, wie weet vertelde hij het wel door. 'ik wil het er niet over hebben' zei ze zacht terwijl ze de stand van de loop band wat hoger zetten, ze liep nu in een langzame ren pas.

"Ow ok ik begrijp het" zei Darren helemaal niet verbaasd want hij had dit wel voelen aankomen, toch maakte ze hem wel nieuwsgierig naar wat er gebeurd was. Met zijn gave zette hij de machine weer harder en had niet echt opgelet of ze keek of niet. Ze mocht het zien de meerderheid had hier een gave en hij hield de zijne niet verborgen.

Als Laiza in de ren pas zit zetten ze de machine nog wat standen hoger, ze was eigenlijk niet van plan om aan die idioot Varlow te denken, dus ze probeerde haar gedachte zo snel mogelijk om te zetten, het was fijn dat hij niet doorvroeg naar wat er echt was, de meeste mensen zouden dit wel doen, gewoon uit nieuwsgierigheid, of omdat ze uit zijn op grote geheimen.

"Ik ben trouwens Darren" zei hij omdat hij er vrij zeker van dat ze hem ook wel zijn haar naam zou vertellen. Hij ging naar de gewichten die vlakbij de loopapparaten stonden en begon er een kleintje te heffen als opwarming.

Laiza glimlachte kort 'ik ben Laiza' zei ze 'leuk je te ontmoeten' vervolgde ze toen. Nadat de langzame ren pas begon te vervelen zetten ze de band nog wat hoger, Laiza had ene vrij goede conditie dus ze held het nog wel even vol.

"Insgelijks" zie Darren maar hij glimlachte er zoals gewoonlijk niet bij, een glimlach spaarde hij al jaren voor een echt speciaal moment. Hij hief de gewichten in een gelijkmatig tempo op niet om indruk te maken ofzo hij ging er ook geen veel te zware nemen, hij was gewoon van mening dat een gezonde geest zich in een gezond lichaam bevond.

Laiza zocht naar wat afwisseling dus stopte de loopband en liep er van af. Ze nam een flinke slok water en keek even naar Darren, nu ze hem tenminste goed kon bekijken. Het was jammer dat zo zonder emotie keek want hij was vast veel leuker met een glimlach op zijn gezicht 'kom je hier vaker?' vroeg ze tenslotte terwijl ze plaats nam op het zadel van de fiets.

"Af en toe ik ben van mening dat als mijn lichaam gezond is mijn gave beter werkt en ik me beter kan concentreren en jij wat brengt jou precies hier" vroeg hij en keek haar even aan. Hij vond haar haarkleur speciaal was maar het paste bij haar ogen, hij twijfelde wel of het gekleurd was of natuurlijk maar het vragen dat durfde hij natuurlijk niet.

Laiza glimlachte 'eigenlijk vrij wel dezelfde reden als jou, maar bij mij komt er dan ook nog bij dat ik mijn conditie nog meer wil verbeteren omdat ik op sommige trajecten nog te snel uitgeput raak' zei ze en nom vervolgens weer een slokje water, water was altijd lekker na wat gesport te hebben

Darren knikte en veegde met zijn handdoek wat zweet van zijn voorhoofd, hij wou ook een flesje water pakken maar merkte dat hij het zijne vergeten was op zijn kamer. Hij ging even met zijn hand door zijn haar want wist niet zeker of hij moest vragen of hij een slokje mocht of niet. "Eehm zou je het erg vinden als ik misschien even mee zou mogen drinken" vroeg hij verlegen.

Laiza glimlachte 'nee hoor, neem maar wat' zei ze en hield haar arm vooruit gestrekt waar ze het flesje mee vast had 'maar niet meer je eigen drinken vergeten de volgende keer hé' zei ze terwijl ze wat met haar wijsvinger van haar andere hand in de lucht tikte.

Darren strekte zijn hand uit om het flesje te nemen en lette er goed op dat hij haar niet aanraakte want het gebeurde vaak dat hij mensen elektrocuteerde wanneer hij ze aanraakte ook al had hij zijn gave best goed onder controle. Hij nam een paar kleine slokjes en reikte het flesje toen weer naar haar toe.

Laiza pakte het flesje terug en glimlachte. Ze keek even naar hem en dacht na 'wat heb je eigenlijk voor gaven?' vroeg ze toen tenslotte.

"Ik, wel ik laat het liever zien dat het uit te leggen" zei hij en hield zijn 2 handen uit elkaar. Hij concentreerde zich en liet een kleine bliksem van de ene na de andere lopen. Eigenlijk was dit nog een van de moeilijkste dingen want elektriciteit wou altijd bewegen dus een bliksemflits afvuren was niet moeilijk maar er eentje in bedwang houden. Na een tijdje deed hij hij handen weer op elkaar en verdween de kleine bliksem. "Zo snap je het een beetje."

Laiza keek naar de bliksem die hij creëerde 'vet' zei ze zacht maar onder de indruk 'ik bezit de kracht van runes, dus ik kan mensen of gebieden vervloeken, maar ook beschermen als ik de goede rune uitspreek' zei ze. Ze had veel problemen gehad met haar krachten vooral toen ze klein was, daarom werd ze ook vaak opgesloten door haar vader omdat ze dan niemand pijn kon doen behalve zichzelf

"En wat houdt dat vervloeken dan precies in" vroeg Darren en fronste zijn wenkbrauwen. "Zorg je ervoor dat ze uiterlijk anders worden of dat er iets raar gebeurd met hun nageslacht zoals in vele legenden?" Het was een pure gok en Darren wist eigenlijk niets van runes dus wist hij dat hij er de kans groot was dat hij er naast zat.

Laiza schudden haar hoofd 'ik kan mensen een soort van opsluiten in een soort ruimte waar ze niet meer uit kunnen en als ze dat toch proberen dat ze dan ene lichte schok krijgen, of ik kan ervoor zorgen dat er maar 1 persoon van de 2 zeg maar eruit kan of ik kan de persoon zijn ergste angsten laten zien' zei ze en glimlachte zwakjes