Ariel had eindelijk pauze. Ze was blij dat ze vrijaf had, ze had net 3 uur moeten piano spelen en moest een nieuw stuk schrijven tegen volgende week. Alsof dat zo makkelijk was. Ze snoof even en ging op de bank zitten met haar papieren. Ze had nooit echt een pauze, ze moest altijd wel iets doen. Oftewel moest ze haar muziekstukken doornemen oftewel moest ze nieuwe stukken opzoeken op het internet en die dan wat bewerken. Vermoeiend, dat was het zeker. Met een zucht plofte ze neer en zette de map op haar schoot.